Gayverhalen
Het is het waargebeurde verhaal van de heteroman die bij haar was
Laat me mezelf voorstellen, Mark, 27, een typische man met gepassioneerde verlangens en niet beschaamd.
Mijn lichaam is slank, een beetje atletisch, zwartblond haar, bruine ogen.
Een paar jaar geleden was ik gisteravond moe op een tuningforum toen ik sprak met een mede-autoliefhebber.
Nadat we hebben gechat, voegen we ons bij elkaar op Whatsapp.
Zijn naam is Jim, een 26-jarige jongen uit Brabant. We praten altijd over onze auto’s tijdens de aanvraag, maar aangezien we allebei singles zijn, werd het al snel een onderdeel van de meisjes.
We hadden allebei gelijk en we deelden een foto van de hete meiden en maakten er opmerkingen over.
Zo ging het een tijdje door en de vriendschap was geboren, maar alleen op internet.
Op een avond bespraken we onze vacatures en wat we het leukst vonden aan wat ze met ons deden. Ik zei dat ik de dag ervoor een sexy meisje had, maar ze mocht nooit roken. Je moet gelachen hebben, maar al snel bleek dat hij het vaker had meegemaakt.
“Als ik kon, zou ik ontploffen, ik zou zo’n vrouw niet meer nodig hebben”, antwoordde hij.
Ik lachte hardop en vroeg of hij het al had geprobeerd, zei ja. Ik geef toe dat ik het ook geprobeerd heb, maar tevergeefs.
Ik vraag me nu af, heeft hij een grote kip? Omdat we al een tijdje aan het schrijven waren en we net weg waren van mijn huis en we nog steeds foto’s stuurden, besloot ik iets te doen.
Ik stuurde een foto van een heel aardige meid die aan een staak zuigt. De vraag is of hij er last van heeft.
Al snel kreeg ik het antwoord dat het moeilijk was en dat hij dat wel wilde.
“Eens kijken” stuurde ik zonder erbij na te denken… De applicatie lag even stil en toen kreeg ik “uhm.. Ik weet het niet. “Ik heb hem gestuurd.” Stuur dan de mijne. ”
Het was even stil, maar weer een app genaamd “Ik weet niet of ik hem wil… de eerste?”. Normaal stuur ik zoiets niet naar een man, maar nu ben ik zo opgewonden dat het me verbaast,
en maak een foto van mijn harde kip, die nu 14 cm en 4 cm in doorsnee is.
hihi.. hihi..
En toen kwam de app terug, een foto van zijn grote duivin. Ik denk dat mijn kip redelijk is, zijn kip is nog groter! Waarschijnlijk 16 cm, maar een beetje dun, ongeveer 3,5 cm.
‘Die kinderen kunnen daar niet naar binnen zuigen,’ beval hij me. Daar moeten we om lachen. Gisteravond hebben we wat foto’s heen en weer gestuurd en het begon in beide richtingen te gaan. De klap begon opnieuw en ik vroeg haar of ze met een man had gerookt.
“Nee”, antwoordde ik meteen. Ik dacht: “Wat als je je ogen sluit, heb je niet gemerkt of het een jongen of een meisje is?” Hij was het met me eens, althans dat dacht hij, hij wist het niet. Jim was duidelijk ook van streek en hij vroeg me meteen: “Wil je het proberen?” Ik hoef er niet aan te twijfelen, ik heb het nog nooit gedaan, wonder, hij heeft een leuke post en ik ben enthousiast.
“Ik wil je proberen.” Ik heb hem gestuurd.
‘Als je morgen niet kunt komen, is mijn moeder om 12.00 uur weg.’ Hij maakte een grapje dat hij me meteen “oké, dat zal ik morgen doen”
Ik heb die nacht niet geslapen, wat moet ik doen? Ik heb dorst? Kan het vuil zijn? Hij zal terugkeren? Ga ik terug?Je ligt ‘s ochtends in bed en droomt over het idee, het is goed als je geil wakker wordt op een paal en zoveel hoop hebt, dan ben je verloren. Goed bakken, alles vers geschoren en gewassen, en dan opzuigen in de kast. Dus waar ben jij mee bezig? Hij is maar een gewone jongen, dus dat hoef ik niet te doen, want het kan te laat zijn.
Ik besloot gewoon een spijkerbroek te dragen, zo’n mooi strak T-shirt en een paar sneakers eronder.
Al snel kreeg ik de melding “Het spijt me?” Eigenlijk helemaal niet dat ik besloot iets anders te schrijven dan een foto te sturen van mijn nog natte postzak – of ik kwam net onder de douche vandaan. “Haha leuk” antwoordde ik..
Het was middag, totaal onvoorbereid en zich niet bewust van wat hem te wachten stond, stapte hij in de auto en reed naar huis. Het was een sloppenwijk en ik kon zijn huis gemakkelijk vinden bij zijn auto op de oprit.
Haal diep adem, maak verbinding en bel aan. Zijn moeder antwoordde. Ze was een typische vrouw met steil haar rond de leeftijd van 35. „Is Jim thuis?” „Ja, jij bent Mark, nietwaar?” Even maakte ik me zorgen
weet hij wat ik zal doen? Ik was niet openbaar, dus ik voelde me erg bang. Ik was vrij kalm en zei “nou, ik ken Jim op het autoforum op internet en we willen elkaars auto in het echt zien”. Jim ging ondertussen naar buiten en zette zijn moeder af. Hij nam me mee in de auto en begon erover te praten. Jim was een eenvoudige jongen, sportschoenen, joggingbroek, een T-shirt en een kort hoofd.
Je bouwt geen typische sporten op, maar alleen slank.
Terwijl we tijd in de auto’s verspeelden, gingen we naar binnen en gingen bij haar moeder op de bank zitten. Hij had geen haast om te vertrekken, althans dat denk ik.
Dus na een dik half uur gebaarde ik in het geheim naar Jim om naar boven te gaan naar zijn kamer. Geen antwoord.. zou hij niet durven?
Omdat ik goed was in computers en Jim vertelde dat hij een computer en een printer in zijn kamer had, enz., zei ik: ‘Heb je nog steeds een probleem met de printer? Ik zie het? Misschien kan ik het op deze manier aan?”
Ze staat daarmee voor het blok, maar ik kan hem laten zien dat ik even alleen met hem wil zijn. Hij kreeg hulp en liet zien dat we konden zien.